costa rica deel 2

buenas,

 En dan volgt hier het vervolg met fotos van onze laatste dagen in costa rica.

Na tortuguero kwamen we na 14 u lang rondreizen vermoeid aan in quepos. Een stadje aan de pacifische kust dat voor ons als uitvalsbasis diende om het immens populaire nationaal park manuel antonio te bezoeken. We vonden quepos echt niet the place to be. We hadden ook wel dichter bij de ingang van het park kunnen slapen maar dat was weer ver buiten ons budget. De baan van quepos naar manuel antonio staat vol resorts en de omgeving is volgebouwd met sjieke villas van buitenlanders.  Je kan ze geen ongelijk geven want de omgeving en het zicht dat je hebt is echt heel mooi. Het nationaal park ligt langs de pacifische kust, is vrij klein en bevat een stuk jungle naast paradijselijke witte zandstranden vol kokospalmen, blauw water en veel leuke diertjes. Manuel antonio is een van de drukst bezochte plekken van costa rica. Er zijn een paar leuke, korte wandelroutes door de jungle maar je komt dus constant andere mensen tegen. De stranden die je tegenkomt zijn ook prachtig om een paar uurtjes op uit te rusten en de dieren te observeren. Als er 1 park is waar je gegarandeert apen, luiaards, leguanen, wasberen en witsnuitneusberen kan zien dan is het daar wel. Vooral de apen en wasberen zijn er zo tam omdat de toeristen ze in het verleden teveel hebben verwend met allerlei lekkernijen. Je mag geen moment je rugzak uit het oog verliezen of ze zijn ermee weg. Het is ook de ideale plek om de zeldzame doodshoofdaapjes te zien. De meeste groepen waren er met gids. We hadden die echt niet nodig want overal zag je de mensen staren en wijzen naar dieren dus het was een makkie om ze zelf te vinden.

Na manuel antonio namen we de bus naar dominical. Dat is een klein dorpje met een geweldig strand en superkillergolven. Het is er dan uiteraard ook heel populair bij de surfers. We zijn er een tijdje gebleven omdat we gewoon graag waren. De omgeving is er zo groen, gezellig, het is er erg rustig en je ziet overal gigantische leguanen. Ons hotel had een leuk zwembad en wanneer elke middag de regen kwam konden we toch nog een zwemtje doen. 1 avond hebben we een schattige miereneter zien rondlopen maar we hadden onze kodak niet bij. De baan van quepos naar dominical is slechts 45 km lang maar was vroeger naar tschijnt een hel. De bus deed er 3 uur over. Deze baan is nu heraangelegd en het verkeer gaat dus een pak vlotter. Dat wil ook zeggen dat nu deze plaats beter bereikbaar is, er aan sneltempo land wordt opgekocht om resorts en villas te bouwen. Tzal er nooit meer hetzelfde uitzien.

Daarna gingen we naar uvita. Alweer een klein dorp aan zee. We wilden naar daar omdat dat dorp dicht aan het nationaal maritiem park marino ballena ligt. Ballena betekent walvis en het park is zo genoemd naar de bultwalvissen die er van augustus tot oktober en december tot april komen migreren om in de warme wateren te paren en kinderen te baren.  Het park beschermd niet aleen de walvissen maar ook dolfijnen, schildpadden, koraal, vissen, mangrove, wat jungle en een stuk strand. Nu....het park is wel mooi maar je moet elke keer 6 dollar betalen als je gewoon wat op het strand wilt gaan liggen. Uvita zelf vonden wij niet mooi en er viel  dan ook geen reet te beleven. Het dorp ligt nogal verspreid en waar we eerst sliepen waren we ver weg van alles. We moesten een fiets huren om naar het strand te gaan en er was om 18 u nog maar 1 restaurant open om het enige recept dat ze hadden te kunnen gaan eten. De dag erna sliepen we dichter bij het park maar ook daar waren de enige drie restaurants om 18 u reeds gesloten. Er wou gelukkig nog iemand open doen voor ons. We denken ook niet dat er daar erg veel toeristen verbleven ondanks de vele hotels. Maar goed we hebben er wel voor een goeie prijs een walvistour kunnen doen. We zagen een paar sexende schildpadden, veel dolfijnen en gelukkig ook een paar walvissen. De tour duurde wat langer dan voorzien omdat ze eerst nogal moeilijk te vinden waren. Maar we hebben ze gezien en het was adembenemend mooi. Je ziet ze natuurlijk niet van heel dicht en alleen wanneer ze naar lucht komen happen maar je ziet wel hoe groot ze zijn. Er was een moederwalvis die met haar kleintje vaak bovenkwam. Spectaculair! En zo waren we toch content dat we naar uvita gegaan zijn.

Na uvita gingen we met de bus naar puerto jiminez. De grootste stad(eigenlijk gewoon een dorp) in het regenwoud aan de golfo dulce en uitvalsbasis om naar het nationaal park corcovado te gaan.  Corcovado is het meest ongerepte gedeelte van Costa Rica. Door velen het mooiste park van Costa Rica genoemd en door National Geographic geroemd vanwege haar grote biodiversiteit. Het zou onze laatste bestemming in costa rica zijn en dus wilden we onszelf nog eens trakteren met een jungletrektocht van twee dagen. Maar eerst hebben we een paar uur gekajakt met gids door de mangrove. Zalig! Maar we hebben buiten een paar jezus christ hagedissen niks anders gezien. Deze lopen met hun twee achterste poten over het water als ze bang zijn. Grappig. Toch was het de moeite waard alleen al omdat de kanalen soms zo smal waren en je de takken van je weg moest duwen. Mangrove is dus een bos in zeewater. Dat komt alleen voor in tropische gebieden met getijen. De struiken en bomen kunnen dus tegen het zoute water en je hebt een grote diversiteit aan dieren die tussen de wortels leven. Krokodillen, leguanen,watervogels,krabben,...

De dag erna gingen we voor onze trektocht. Met gids zou dat enorm duur geweest zijn. We hebben er dan voor gekozen om het op ons eentje te doen. Er zijn veel wandelroutes in het park maar een paar zijn nu gesloten of quasi ondoenbaar geworden door al de modder dat het regenseizoen veroorzaakt heeft. We kozen voor de makkelijkere kustroute van carate naar de sirena ranger station. Dat is het bekendste punt in het park om dieren te kunnen zien en je kan er ook slapen en eten krijgen. De bedden waren bezet maar er was nog plaats voor een tent en zij gingen die tent dan regelen en klaarzetten voor ons. We konden er ook avondeten en ontbijt krijgen. Ons eten voor onderweg konden we inslaan in de supermarkt. We moesten dan nog smorgensvoeg een jeeptaxi delen om de 45km naar de ingang van het park te overbruggen. De taxi er 2 uur over omdat de baan zo slecht is en er veel rivieren moesten overgestoken worden.

De wandelroute was bijna 20 kilometer lang en best nog zwaar. De temperatuur en de vochtigheid vielen gelukkig nog mee, het was allemaal vrij plat en we hebben geen zware regen gehad tijdens het wandelen. Er waren stukken door de jungle, stukken over verlaten stranden. We moesten erg veel rivieren oversteken waarvan twee grote. Daar moesten de schoen en broek uit want het water kwam tot aan ons middel. De grond lag vol kleine steentjes en we konden het wel uitschreeuwen van de pijn. Je moest er dan ook nog eens rekening mee houden wanneer het hoog en laagtij was anders was het nog moeilijker. Dat we het zonder gids deden maakte het voor ons niet echt moeilijk. Er waren nog groepen met gids die we konden volgen en anders kon je makkelijk de padjes en voetstappen volgen. Het was zelfs veel spannender op die manier. Als je wat geritselin de bosjes hoorde dan is dat toch veel leuker om zelf te gaan ontdekken wat het is. Dat er een grote biodiversiteit is dat merk je goed want we zijn veel dieren tegengekomen. Alle vier de aapsoorten die in costa rica leven. kapucijn-, brul, doodshoofd en spinaapjes, heel veel witsnuitneusbeertjes die in groep de bananebomen aan het plunderen waren, veel soorten vogels waarvan veel roofvogels, grote mooie rode papegaaien, toucans, hagedissen, een bende everzwijnen waar we wijselijk wat afstand van hielden, een tayra en dat lijkt op een grote wezel, krabben, een agouti (grote cavia/rat) en heel erg spectaculair een zwart-groene gifkikker. Die kwam ineens voor mijn voeten gesprongen en we hebben dus veel geluk gehad want die beestjes zijn toch zo klein en zo moeilijk te vinden. We hebben nog een beetje op andere padjes rond de ranger station gelopen maar vanaf dat we honderd meter verder wandelden zonken we door de modder. Verder zijn er nog veel slangen, bedreige tapirs, miereneters ,pumas, jaguars en andere die rond de ranger station leven maar we zijn er jammergenoeg maar 1 nachtje gebleven en het regende ineens te fel om op nachttour te gaan. Eigenlijk waren we ook kapot.  Als er mensen zijn die plannen hebben om daar te gaan trekken en blijven slapen.....je hebt geen tent nodig. De plaats voor de tenten is overdekt, er liggen matrassen en de vloer is van hard hout. Je wordt dus niet nat of zo je hebt enkel een muskiettenet nodig dat je daar kan ophangen. Die informatie geven ze nergens met je mee. Er waren mensen die de ganse tijd hun tent meesleurden en er nog veel voor hadden betaald ook. We hebben nog een beetje op andere padjes rond de ranger station gelopen maar vanaf dat we honderd meter verder wandelden zonken we door de modder. De dag erna waren we vroeg uit de veren om na het ontbijt langs dezelfde route terug te wandelen. De rivieren die we over moesten waren door de vele regen van de nacht ervoor nog wilder geworden. We zagen weer veel dezelfde dieren en kwamen stikkapot terug aan in carate. Daar vertrekt elke dag om vier u een pick up die de wandelaars terugbrengt naar puerto jiminez. Ze zeggen er wel niet bij dat er maar plaats is voor 10 man en als die vol is vertrekt die al om 3 u. We stonden daar nog met 9 man die hun plan moesten trekken. Er was zelfs sprake van een vliegtuig in te huren om ons terug te brengen(het dure exotische vervoermiddel tussen de junglestadjes). Gelukkig kwam er net iemand anders met een grote truck af en we konden allemaal met hem mee. Puerto jiminez is geen slechte plaats om er te verblijven maar niet zo gezellig en ingenomen door de jungle als we dachten dat het ging zijn. De locals zijn er wel erg vriendelijk en na onze tocht hebben we er een gigantisch lekkere pizza kunnen eten. Twas een uitstekende afsluiter in costa rica. We zouden zelfs graag eens terugkeren om de andere padjes in het regenwoud te bewandelen.

Gisteren gingen we makkelijk de grens over en nu zitten we in boquette in panama. Nog twee weken en dan keren we terug naar belgica. oeoeoeoeoeoeoeoeh

xxxxxxxxxxxxxxxxxxx

b en k