guatemala.

hola pola,

Tijd voor een superverslag over guatemala want we zijn hier nu reeds drie weken en morgen vertrekken we alweer naar een ander land.

We zijn onze tour door guatemala begonnen in het mooie Flores in het noorden van guatemala. Uitvalsbasis om de mayasite Tikal te bezoeken maar ook een mooi streek om te verblijven. Het was er weer bloedheet. Gelukkig ligt Flores aan een groot meer waar je ook in mag zwemmen dus konden we af en toe wel wat afkoelen. Het stadje is klein, rustig, heeft veel kleurrijke straten versierd met slingers en er zijn veel restaurants aan het meer die een spotgoedkoop happy hour aanbieden. In vietnam leerden we een duitser kennen wiens beste vriend een restaurant in flores heeft. (la villa del chef) . We zijn er paar keer op bezoek geweest en daar hadden ze de beste mojitos van de hele wereld! Vooral de rum is in guatemala gelijk voor niks dus konden we mojitos en cuba libres aan 1,50 euro drinken drinken bij zonsondergang aan het meer. Aaaaaaaaaaaaaah la vida es bella.

We zijn dan 1 dag met een tour naar tikal geweest. Tikal is een grote en prachtige site met mayaruines en tempels ten midden in de jungle. De stad werd bewoond van ongeveer 400 v.Chr. tot 1000 n.Chr. Ze was tevens een van de grootste en machtigste steden uit de mayabeschaving. We vertrokken om 4.30 in de ochtend om dan uiteindelijk pas om 8 u boven op de hoogste tempel te staan en niet bij zonsopgang zoals beloofd. Maar allez we hadden alsnog een leerrijke dag en de gids kon ons ook een paar beesten tonen zoals spidermonkeys, veel rare vogels en een tarantula. In de verte hoorde je weer die brulapen. We konden op de meeste tempels naar boven klimmen en bij de grootste(tempel 4) had je een machtig uitzicht over de jungle en de toppen van de andere tempels die erboven uit staken.                                                                                                          De zeven grote tempels lijken willekeurig verspreid in de jungle te staan. Maar eigenlijk hebben die mayas ze gebouwd zodanig dat als je het totaal vanuit de lucht zou zien, ze de vorm van de grote beer hebben. Crazy people. De gids verwees ook vaak naar de astronomische kenmerken van de pyramides in egypte.  Kortom het was er weer vree de moeite.  Voor de rest was er in Flores enkel nog tijd om te zwemmen en te terrashoppen.

Guatemala is een vrij makkelijk land om in te reizen. Er zijn veel shuttles( duurdere minibusjes) die de toeriesten naar de populaire steden brengen en als je meer van guatemala wil zien dan zijn er voldoende andere bussen met locals die je naar daar brengen. Het enige wat je niet wil is in guatemala city belanden. We hebben van erg veel mensen gehoord dat het daar verschrikkelijk is. Qua criminaliteit, uitzicht, armoede, verkeer,... totaal te vermijden dus. Dan moesten we even nadenken over onze planning en hebben we lanquin als volgende bestemming gekozen. Je kon er makkelijk met een shuttle van flores naartoe. Het dorpje lanquin is rustig en prachtig gelegen tussen groene bergen. Je hebt er mooie grotten maar wat verder ook 1 van de bijzonderste plekjes van guatemela, namelijk Semuc champey. Er stroomt daar een rivier tussen hoge rotsen en plots stroomt de rivier onder een natuurlijk gevormde brug. Die brug ziet er zo sprookjesachtig uit met zijn azuurblauwe waterbronnen die trapsgewijs zijn verdeeld en waar je in mag zwemmen.(zie fotos).  Je kon vanuit ons hotel makkelijk een bumpy ritje geregeld krijgen naar daar.

Dan nog iets over ons hotel in lanquin. Er zijn een paar hotels in het dorpje maar wij verbleven in el retiro. De gekendste plek voor backpackers en supermooi gelegen op een heuvel, naast een wilde rivier waar je ook in kon zwemmen(met touw anders was je foetsjie). Er was een sauna, er werd elke avond 1 grote goedkope maaltijd gemaakt maar je kon ook goed in het dorpje zelf eten, er was zelfs internet en het was er heel sociaal. Het Wk was net begonnen dus kon je er ook gewoon lekker lui naar de voetbal kijken. De meesten(zoals wij) bleven er langer plakken dan gepland omdat het er zo zalig vertoeven is. Doordat we er een leuk koppel van antwerpen hebben leren kennen was het elke avond heel gezellig tetteren met wat pintjes erbij. We hebben er ook op de rivier getubed. Tuben is de rivier afdrijven met je poep in een grote binnenband. Lekker genietend van de natuur en stilte rondom je. Kon je in laos ook doen maar daar is het 1 groot partygebeuren en stroomt het water niet zo snel.

Het enige minpunt waren de kamers. Het is een populaire hostel dus moet je vaak genoegen nemen met wat er nog vrij is. Er zijn leuke alleenstaande hutjes maar ook gewone donkere vochtige kamers en een soort mini loft in het dak van de dorms en zonder deur. We hebben ze allemaal gehad.    Twee keer(!!!!) hebben we een schorpioen in onze kamer gevonden en 1 keer is er een dode schorpioen uit het strooien dak op mijn hand gevallen. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Probeert dan nog ne keer rustig te slapen we. Maar al bij al was het toch moeilijk om deze mooie plek en onze nieuwe vriendjes te verlaten.

Na lanquin wilden we eens wat andere niet populaire plekjes van guatemala zien. Off the beaten track dus. Daar vind je geen shuttles naartoe dus moest het maar met het openbaar vervoer.  Eerst in een minibusje naar coban. Daar zijn we een nachtje gebleven. Het is geen mooie stad , het was onmogelijk om je te orienteren en er valt niks te beleven. Het regende massas en ik ben dan ook nog eens ziek gevallen ,dus was het vooral in bed te doen.  De dag erna ging het al wat beter en was ons doel om tot in chichicastenango te geraken. We wilden deze route vooral doen omdat ze bijzonder zou zijn. Met bergdorpjes en mooie verzichten. Een beetje het echte guatemala beleven dus. Dat betekende wel dat we drie keer gingen moeten overstappen.  We zijn er vroeg aan begonnen. Van coban tot in uspantan 3 u in een volgepropt minibusje met loeiharde muziek en over 1000 verkeersdrempels.(centraal amerika ligt er vol van).  Als je een bushalte benaderd dan staan ze te schreeuwen naar je om je in hun busje te krijgen dus dat is nooit geen probleem geweest. De bagage beland steeds op het dak. Dan is het duimen dat ie er nog opligt als je je bestemming bereikt. In Uspantan werden we gedropt aan een nieuwe minibus dat ons dan in 2 u naar el quiche bracht. Alweer een volle minibus met luide muziek en langs de baan is het steeds, volk erin, volk eruit,volk erin, volk eruit. Ze stoppen wel nooit om te plassen of om te eten dus je moet goed voorzien zijn en niks drinken. Uiteindelijk werden we er in quiche dan afgesmeten aan een superdrukke bushalte om dan in een chickenbus te belanden richting chichicastenango. Wat is een chickenbus? awel je kent wel die gele schoolbussen van in al die amerikaanse films? Dat zijn zo een bussen maar velen zijn heel opgepimpt of felgekleurd geschilderd en versierd. Ze zitten vol locals. Vaak met vier op een bankje voor 2. De muziek staat luid en ze schuren over de baan en in bochten alsof ze achtervolgd worden. Je zit precies op een kermisattractie maar je vreest voor je leven. Ze zeggen dat je niet in guatemala bent geweest als je dat niet hebt meegemaakt. Man man man wat een ervaring. Maar alles ging vlotjes, we hadden nog onze bagage en ledematen en we waren er zelfs sneller dan verwacht. wooohooo

De route was best wel speciaal om te zien maar nu niet om te zeggen het mooiste stukje van guatemala. Je ziet inderdaad wel het echte lokale leven. Veel vrouwen en mannen in traditionele kledij, de vrouwen die hun boodschappen op hun hoofd dragen, kleine dorpjes, landbouw maar vooral veel chaos en vuil. Zoveel afval op straat twas niet te geloven. Op de bussen zag je ook veel te vaak iemand zijn lege plastiek fles gewoon uit het raam wegsmijten. Daar moeten ze hier echt nog eens een lesje in leren. Tis allesinds al een groot verschil geweest met mexico. Het echte centraal amerika dus.

Chichicastenango is een bergdorpje op 2000 m hoogte (frisser) gekend voor zijn kleurrijke en grote markt op donderdag en zondag. Daar komen heel veel toeristen op af. We vonden het dorpje zelf wel charmant en daar we er al op dinsdagavond waren was het dus niet zo erg om er nog een dag te niksen en de markt af te wachten. Het was zelfs interessant om ze het te zien opstellen. We hadden wel heel veel regen maar tegen dat het marktdag was was het opgeklaard. Gewapend met een dikke portemonnee hebben we de markt afgeschuimd. Je hoorde constant luide knallen. blijkbaar was er ook een processie die door de straten liep. Dat gaat gepaard met muziek en dus constant die bommetjes die ze de lucht inschieten. Het stadje dat de dag ervoor nog zo vredig was, was nu een drukke bedoening met veel lawaai maar echt de moeite om te zien. Buiten de markt met groenten, fruit, kledij voor de locals zijn er heel veel kraampjes met brol voor de toeristen. En de vrouwen hadden allemaal hun traditionele kledij aan. Zoals in vele landen was het weer lastig om rustig rond te kijken want ze zien ons natuurlijk weer als wandelende ATM,s . Dat gaat dan constant als volgt :" Ola amiga, ola amigo, adelante(kom binnen), que busca? algo especial? buen precio"...telkens opnieuw weer dat bandje dat afgaat als je nog maar een blik werpt op iets. In de rest van het land trouwens ook maar we kunnen onze blik al goed op negeermodus zetten en bij ons gaat dan vaak dat bandje no gracias, no gracias ,no gracias af..

Na ons bezoekje aan de markt en weer met wat rommel meer in onze rugzak vertrokken we richting quetzaltenango. De tweede grootste stad van guatemala. We wachtten op de hoek waar de bussen kwamen en al heel snel werden we in een chickenbus(oh nee niet weer) geduwd richting we weten niet waar.  Achter een half u werden we er bijna letterlijk uitgesmeten, werd onze rugzak van het ene dak naar het andere chickenbusdak gesmeten en zaten we in vier seconden alweer in een andere bus. Deze keer tot in Xela(kortere naam voor quetzaltenango). Het was weer dezelfde vreselijke chickenbuservaring en deze keer kwam er zelfs een vreemd persoon, heel erg luid en woedend preken over de bijbel. Help zeg. ondertussen zag je buiten ineens een torende vulkaan(santa maria) tevoorschijn komen maar het was nogal moeilijk om je daarop te concentreren met al dat geroep op die bus. Met een taxi zijn we dan nog tot aan een hotel geraakt mar xela zelf stelde ons wat teleur. Het is vooral een populaire stad bij mensen die er spaans willen leren. Je hebt er meer koten en appartementen dan hotels. Twas echt moeilijk om een goeie goedkope slaapplek te vinden. De stad zelf is best nog mooi en modern maar wij vonden ze saai. De enige hoop was dat we er trektochten gingen kunnen doen maar dat was ook nada. Xela is namelijk omringd door prachtige vulkanen. Onder andere ook de zeer actieve santiaguito die om de 15 minuten uitbarst. Doordat het nu regenseizoen is heb je vaker de kans dat je voor niks al die moeite doet om naar boven te klimmen want als je in de wolken of regen zit dan zie niks. We zijn dan maar een ochtend naar zunil geweest. Een dorpje wat verder naast de zunilvulkaan en met 1 vreemde attractie. De San simon of maximon. Een soort maya god. Je ziet dan een pop dat eruit ziet als een gangster met een sigaar in zijn mond en de mensen offeren hem sigaren, alcohol maar ook bloemen en cola. mmmkay. Ze verplaatsen hem elk jaar dus moesten we vragen waar we hem konden vinden. Er hing nogal een bizar sfeertje. Locals die de pop komen knuffelen, een dronkaard met een fles ketchup in zijn hand... hmmmm

We hebben in zunil ook voor het eerst stormschade gezien. Een paar weken geleden heeft de storm agatha heel veel regen gebracht en veel dorpjes ernstige schade toegebracht. Blijkbaar heeft het in geen 60 jaar of langer daar nog eens zoveel geregend. Je zag veel landverschuivingen en modder.  In Xela is er nog een grote attractie namelijk de hotsprings van fuentas georginas maar die zijn nu verdwenen door die storm. Jammer.

Dan hebben we maar shuttlebus tickets geboekt naar panajachel. De route was supermooi met vulkanen hier en daar en veel groen plus we zaten met twee mensen uit west vlaanderen oudenburg in de bus. We komen ineens zoveel belgen tegen zeg....

Panajachel ligt aan het meer atitlan. Ook door drie vulkanen omringd en dus een heel mooi plaatsje. We namen in pana de chickenboot(haha) naar san pedro la laguna aan de overkant van het meer. Twas er leuk vertoeven met veel goedkope restaurants en bars. Mooie zichten op het meer en de san pedro vulkaan die boven het dorpje uitsteekt. Kenneth is een dag met een gids naar de top van een berg(indians nose) naast het meer gaan trekken. De vulkaan kon niet meer beklimd worden door stormschade. We zijn ook een halve dag gaan kajakken op het meer. Het was een schande om te zien hoeveel afval in het meer lag. Sommige plekken waren gewoon helemaal bedekt met vuil. Voor de rest hebben we er genoten, 100 keer no gracias moeten zeggen toen ze brood kwamen verkopen (quire pan?) en naar de voetbal gekeken.Niet dat we voetbalfans zijn maar je kan er gewoon niet omheen. In restos en bars, zelfs winkels, alles staat op voetbal.. San pedro is best nog groot en vuil . Maar het toeristische, gezellige deel is klein, leuk en je hebt het snel gezien.

De volgende bestemming was san marcos la laguna. Ook naast het meer gelegen. We gingen er weer met een bootje(dat is daar ook openbaar vervoer) naartoe en het bleek er een wereld van verschil te zijn. Het is er een populaire plaats voor new agers en mensen die ZEN zijn. Daar geen bars aan het meer maar yoga, meditatie, massage centrums, restaurants met gezond eten en rustige hotels. Ook veel sjieke tweede verblijven van rijke amerikanen. Het was er voor ons een stuk duurder. Eigenlijk was het er een wel stukje paradijs want de hotelletjes en restaurantjes waren verstopt tussen de bananen, koffie en papaya plantages en je moest over kleine aardwegen padje lopen om van het ene naar het andere te gaan. Leuk. We hadden er een supercoole kamer dus alles zag er goed uit maar we zijn dan tot het besef gekomen dat er voor ons niet echt veel te doen was. Als je er geen cursus volgt of hangmat voor je deur hebt dan is het misschien wat saai om alleen in je kamer te zitten lezen. Het dorp zelf heb je ook in 2 u gezien hoor. De dag erna zijn we dan weer weggegaan richting panajachel. Weer met de boot en met een mooi zicht op de drie vulkanen. Panajachel is de grootste van alle stadjes aan het meer, er zijn veel meer toeristen en een gigantisch aanbod aan toeristische infrastructuur. We vonden een leuk hotelletje maar het was ons wat te duur. Toen we zeiden dat we misschien gingen terugkeren werden ze precies wanhopig want we kregen ineens de mooiste kamer aan spotprijs. Met tv, hangmat, internet, badkamer alles erop en eraan. We bleken er de enige gasten te zijn voor 2 dagen. Jammer voor hen want het was er super!!! Ga dus naar el viajero....Soms krijg je echt zo een medelijden met de mensen hier. Vooral met al die straatverkopers. Door de storm geweest zijn er veel toeristen die hun vlucht afgelast hebben dus is het in guatemala kalmer dan anders. Er is ook zoveel concurrentie. We hebben al veel batjes kunnen doen, ook op vlak van hotels. Maar je voelt je soms zo schuldig. We kunnen ook niet van iedereen iets kopen e maar we doen toch al ons best om bij locals te eten en slapen. Twas in azie ook zo e.

We zijn van daaruit een dagje naar santiago geweest. Nog een dorpje aan het meer om naar de san simon van daar te gaan kijken maar hadden er geen zin meer in toen we hoorden dat het te ver was. Het dorpje zelf was wel leuk om te zien. Veel lokaal leven met vooral mannen in traditonele kledij en allemaal met de cowboyhoed op.

Na panajachel namen we een shuttle naar Antigua. Onze laatste bestemming in guatemala.  De chauffeur vond het leuk om door de bochten te schuren en heeft daarbij zijn remmen verbrand. spannend ritje dus. Antigua is compleet anders dan wat we al gezien hebben in dit land. Het is een erg koloniale stad. Veel kerken, ruines, kleurrijke lage oude huizen, kasseistraten en weeral met zicht op drie vulkanen. Jaja het is hier mooi mooi mooi. Er zijn veel meer expats dan locals die hier hun hotel of restaurant hebben en dat maakt alles hier een stuk duurder maar ook gezelliger.

Tijdens de grote storm is hier in de buurt van antigua ook de pacayavulkaan ontploft. (man die mensen hebben afgezien) Dat is de actiefste vulkaan van guatemala. Constant komt er wat rook uit en af en toe spuugt hij lava en stenen. Veel mensen die we hebben leren kennen konden er geen tour naartoe maken omdat het nog te gevaarlijk was. Wij hadden sjanche dat ze weer open was en hebben de vulkaan dus van heel dichtbij gezien. We moesten om zes u vertrekken, het weer was uitstekend(tegen de middag begint het vaak te overtrekken en regenen), we hadden een zalig zicht op de andere drie vulkanen rond antigua en het was nog fris. Maar doordat pacaya dus nog maar uitgebarsten was zag je alle arme dorpjes errond nog vol zwart van de assen en stenen. al hun landbouw was verwoest. Het ganse bos rond de top was helemaal kaal. Alle bladeren waren verbrand en veel boomschorsen waren kapot door al de brokstukken die erop gevlogen zijn. Na een uurtje bergop door een kaal bos en op het gruis van al die lavastenen gewandeld te hebben, bereikten we het punt waar je de krater van de top goed kon zien en waar je de nog vrij verse(wel gestolde) lava kon zien. Spectaculair. Hier en daar zag je wat rook uit de grond en uit de top komen. Dat was zeker en vast een highlight! De stenen hadden nog warm en op een bepaalde plaats was er zelfs vuur. Er was zelfs een slimme amerikaanse met sandalen aan die het nogal lastig had.

Vanuit het dakterras van ons hotelletje in antigua had je ook mooi zicht op de andere vulkanen.(dat is als het even opklaarde want het weer is nogal wisselvallig geweest) De grootste is vulkaan acatenango en deze er vlak naast is de zeer actieve vulkaan fuego. Daar komt ook constant rook uit en toen het donker was zagen we de lava eruit spuiten. Wel in de verte natuurlijk maar toch ZALIG! We hebben ook rondgekeken om een meerdaagse trektocht te doen naar die twee vulkanen. Ze zou zeer hard maar spectaculair moeten zijn. Helaas bleken er weinig tourburos te zijn die dat deden. 1 ervan was nogal duur en de andere had 3 mensen nodig. Ook het weer bleek totaal niet stabiel te zijn dus hebben we het gelaten en morgen vertrekken we dan maar naar nicaragua. We boekten dat hier in antigua en dat was niet goedkoop om rechtsteeks naar leon te gaan. We konden best wel zelf via el salvador gaan, maar we laten el salvador voor wat het is. Het zou er gewoon te gevaarlijk zijn met al die gangsterbendes en dat land heeft voor ons ook niet echt veel te bieden. Guatemala zou ook bijzonder gevaarlijk moeten zijn maar wij hebben daar gelukkig niks van gemerkt. We waren enkel wat teleurgesteld in hun omgang met de mooie natuur en we vonden ook dat het volk echt niet zo vriendelijk was. Eerder onverschillig.

tot zover ons avontuur in dit land.

Er rest ons nu nog twee maandjes voor nicaragua, costa rica en panama.

tot later

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx